پیشرفت کانادا بر اثر توسعه ذخایر طلای غرب
در 6 فوریه، در ونکوور جزئیات سنجش 21 حفره حفاری از برنامه اکتشاف 2022 را گزارش شده است. تا سیستم رگه معدنی طلای نیو پولاریس را مشخص کند، معدنی که در گذشته آخرین بار در سال 1951 فعال بوده است. آخرین نتایج حفاری حضور را تأیید می کند. طلای نزدیک به سطح و عیار بالا که به طور بالقوه می تواند پروژه را فراتر از محدوده مشخص شده در ارزیابی اولیه اقتصادی 2019 (PEA) رشد دهد.
نتایج سنجش از رگه های Y19 و Y20 ایجاد شده 53.8 گرم طلا در هر تن در عرض واقعی 2 متر از سوراخ 64 متری در سوراخ مته P22Y10 بازگشت. در حالی که سوراخ P22Y09 9.6 گرم طلا را بیش از 5.7 متر از عمق 120 متری فرو برد.
حفاری در رگه هایی که قبلاً مدل نشده بود، 18 گرم طلا را در طول 5.6 متر از 120 متر سوراخ P2215W1 و 19.5 گرم طلا را بیش از 0.3 متر از عمق 148 متر در سوراخ P22Y07A برش داد.
کاتالین کیلوفلیسکی، مدیر اجرایی Canagold می گوید: «این واقعاً بالاترین عیار پروژه طلای توسعه نیافته در غرب کانادا است، با عیار متوسط حدود 10 گرم طلا». نتایج حفاری جدید یک پیشرفت خوشایند است زیرا رگه‌های Y بخشی از طرح معدن اصلی مورد استفاده در PEA 2019 نبودند.
PEA 2019 نیو پولاریس یک منبع زیرزمینی 1.7 میلیون تنی با درجه بندی 10.8 گرم طلا در هر تن و 1.5 میلیون تن استنباط شده از 10.2 گرم طلا را مشخص کرد. این مطالعه میزان استخراج را 80000 اونس تخمین زد. در هر سال ممکن است، هزینه های نقدی در حدود 400 دلار در هر اونس باشد. طبق آمار شورای جهانی طلا، طلا تقریباً نیمی از میانگین صنعت است.
PEA اقتصاد پروژه قوی در New Polaris را پیش بینی کرد. این مطالعه بر اساس قیمت طلای 1500 دلاری آمریکا، ارزش فعلی خالص پس از مالیات (با نرخ تنزیل 5 درصد) را 469 میلیون دلار و نرخ بازده داخلی را 56 درصد با بازپرداخت پس از مالیات تنها در 1.9 سال تخمین زد. هزینه سرمایه 111 میلیون دلار آمریکا و عمر معدن 9 سال تعیین شده است.
اندازه متوسط عملیات برنامه ریزی شده با 750 تن در روز یکی از دلایلی است که نیو پولاریس هزینه سرمایه کمی دارد – تخمین زده شده 111 میلیون دلار آمریکا. طرح این شرکت برای تولید شمش های طلا در محل، با استفاده از فرآیند اکسیداسیون زیستی به جای کنسانتره حمل و نقل برای پالایش، منجر به بهبود اقتصادی پروژه می شود.